کتاب بررسی خیار شرط در قانون مدنی و فقه امامیه

"بررسی خیار شرط در قانون مدنی و فقه امامیه"
کتاب حاضر اثری از رضا روزبه می باشد که توسط انتشارات قانون یار منتشر شده است.
به موجب این کتاب که در خصوص خیار شرط انجام گرفته این نتیجه قابل بیان است که؛ قانون مدنی ایران و فقه امامیه خیار شرط در معاملات را جایز می‌دانند و همچنین از نظر فقه و قانون مدنی شرط کردن خیار در عقد برای هریک از فروشنده و خریدار و نیز برای اجنبی به تنهایی یا همراه یکی از دو طرف عقد صحیح است، تعمیم جریان خیار در معاملات اعم از عقود لازم، جایز و ایقاعات است. علاوه بر این، از نظر فقه و قانون مدنی باید در خیار شرط مدت معلوم باشد، به گونه‌ای که احتمال کاهش یا افزایش آن نرود، وگرنه هم شرط و هم معامله باطل است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" هرچند در جای خود آسیب‌ها، نواقص و شکاف‌های قانونی نظر بر خیار شرط و جوانب و متعلقات موضوعی و آثار علمی آن بررسی خواهد شد و در بحث پیرامون اینکه خیار شرط در نسبت با کدام موارد از عقد یا ایقاع، عقد لازم یا عقد جایز، برخی عقود مانند نکاح، بیع، ضمان، وقف و ... می‌تواند جاری و مؤثر باشد اشاره خواهد شد؛ اما در اینجا با توجه دادن به این مسئله که خیار شرط یکی از مهم‌ترین، رایج‌ترین و پرکاربردترین شروط ضمن عقد هستند، اما دهه‌ها است که تحول مثبت و مکمل مفید در آن محقق نشده است، زمینه‌سازی بر مباحثی که در بخش آتی ارائه می‌شوند راهگشا خواهد بود. منشأ اصلی این تمرکز و تأکید عبارت است از اینکه هم مواد قانون مدنی فوق‌العاده ناقص است و سکوت آزاردهنده‌ای دارد که علاوه بر ایجاز و ابهام تنها یک ماده‌ که آن‌هم تعریف از خیار شرط است، هم در فقه امامیه نیز اجماعی نیست و فقط رأی به‌حکم مشهور فقها مدنظر قرار گرفته درحالی‌که اختلاف فقها چنان شدید است که گذشته از قانون حتی از فقه هم نمی‌توان به نتیجه‌ی مطلوب و جامع حداقلی به تثبیت موضوعی، مفهومی و جایگاه شکلی آن ضمن مفاد قراردادها (عقود) رسید."