کتاب چگونه خدا مغز شما را تغییر می دهد؟

" چگونه خدا مغز شما را تغییر می‌دهد؟ " 

کتاب حاضر با عنوان ( ‌How God changes your brain: breakthrough findings from a leading neuroscientist )  به نویسندگی آندرو نیوبرگ (Andrew B. Newberg) و مارک رابرت والدمن (Mark Robert Waldman) و به ترجمه ی شهناز رفیعی از انتشارات بخشایش منتشر شده است.

این کتاب مغز و زندگی شما را بهبود می‌بخشد و یک راهنمای کاربردی و آسان است که فاصله‌ی موجود بین معنویت و علم اعصاب را با اطلاعات مفید پر می‌کند  

نیوبرگ و والدمن توصیف شگفت‌انگیزی از چگونگی اثر ایمان و سلوک معنوی بر روی بهینه‌سازی عملکرد مغز به دست می‌دهند. آن‌ها علم و دین را به هم نزدیک می‌کنند.

در بخشی از این کتاب می خوانیم : 

" اسکن‌های مغز گاس نشان داد که در کمتر از دو هفته عملکرد نورون‌های مغز او تغییر کرده‌اند. این یافته بسیار شگفت‌انگیز بود، زیرا نشان می‌داد که ما می‌توانیم آگاهانه مغز خود را دگرگون سازیم و عملکرد آن را بهبود دهیم. همان‌طور که در فصل گذشته گفته شد ما می‌توانیم تغییر دائمی‌ در یک نورون «منفرد» را در عرض چند روز به وجود ‌آوریم و همان‌طور که مطالعات دیگر هم تأیید کرده‌اند می‌توان با انواع مراقبه تغییرات ظریف ولی باارزشی طی چند ماه در مغز ایجاد کرد. آیا این تغییرات دائمی ‌هستند؟ شاید در مورد بهبود شناخت هنوز زود باشد که به این نتیجه برسیم، ولی از روی بررسی‌های خودمان می‌توانیم بگوییم تفاوت عمده‌ای در مغز مراقبه‌کننده‌های پیشرفته که سال‌ها تمرین کرده‌اند با آن‌هایی که مراقبه نمی‌کنند وجود دارد. این اختلاف را حتی هنگامی ‌که مراقبه نمی‌کنند می‌توان دید؛ اما هنوز نمی‌دانیم اگر همین اشخاص مراقبه را رها کنند چه می‌شود؟ آیا مغز به حال اولیه‌ی خود برمی‌گردد؟ احتمالا مانند ورزش کردن است یعنی اگر ادامه ندهیم منافعش از بین می‌رود.

همان‌طور که ذکر شد پس از انجام مراقبه، در نواحی پری فرونتال کورتکس و سینگولای قدامی‌ (یعنی بخش‌هایی از مغز که برای حفظ توجه فرد بر روی یک مطلب خاص ضرورت دارد) افزایش فعالیت دیده می‌شود. انواع دیگر مراقبه و یوگا نیز همین مناطق را تحریک می‌کنند؛ اما در مورد بیماران ما که ضعف حافظه داشتند علاوه بر بخش‌های فوق، مخچه (‌ساختاری که مسئول هماهنگ کردن حرکات ارادی بدن است) نیز افزایش فعالیت نشان می‌داد که کاملا منطقی است، زیرا برای انجام حرکات دست در مراقبه «کی. کی» باید مناطقی از مغز که حرکات را هماهنگ می‌کنند، دخالت کنند. "