دانلود کتاب خرمگس

نقد و بررسی رمان خرمگس

درباره ی رمان خرمگس

خرمگس (The Gadfly) رمانی از نویسنده ی ایرلندی، اتل لیلیان وینیچ است. این کتاب در ژوئن 1897 میلادی در آمریکا و در سپتامبر همان سال در انگلستان چاپ شد.

داستان کتاب در ایتالیای تحت نفوذ اتریش در دهه ی 1840 میلادی می گذرد که دورانی پر از آشوب و خیزش بود. کتاب داستان ایمان، بیداری از خواب و خیال، دگرگونی، عشق و شجاعت است.

انتشارات کتابچین این اثر را با ترجمه ی خسرو همایون پور به چاپ رسانده است. سراسر رمان سرشار از عشق عمیق به انسان ها است. چهره ی خرمگس، درخشان ترین چهره ی یک مبارز واقعی در سراسر ادبیات جهان می باشد. این کتاب تاکنون به زبان های هلندی، آلمانی، لهستانی، عبری، روسی، فرانسوی، چینی، مجارستانی، ژاپنی و بیش از بیست زبان دیگر ترجمه شده است.

نیکلای ماشچنکو در سال 1980 از روی این کتاب فیلم ساخته و همچنین جورج برنارد شاو در سال 1898 نمایشنامه ی خرمگس یا فرزند کاردینال را از روی این کتاب نوشته است. آخرین نسخه ی سینمایی این اثر مربوط به كشور چین در سال 2003 است.

 

خلاصه ی داستان رمان خرمگس

آرتور شخصیت اصلی این رمان، پسر جوانی است که گذشته ی مبهمی دارد و شاگرد مونتانلی، پدر روحانی و مدیر آموزشگاه طلاب است. رابطه ی آرتور و مونتانلی کمی بیش از رابطه ی شاگرد، استادی است. آرتور پدر و مادر خود را از دست داده و چند برادر ناتنی دارد که رابطه ی خوبی با آن ها ندارد.

آرتور عضو سازمان ایتالیای جوان می شود. جمعیتی که هدف آن بیرون راندن ارتش از کشور با کمک مردم است. آرتور از این سازمان با پدر روحانی حرفی نمی زند. در واقع ایتالیای جوان، خط قرمز او است. او دلباخته ی دختری به نام جما است؛ اما جما فرد دیگری در این سازمان را با نام بولا دوست دارد.

آرتور با نقشه ی زیرکانه ی جاسوسان اتریشی بدون آنکه بخواهد اطلاعاتی را از سازمان لو می هد که منجر به دستگیری بولا می شود. آرتور بعد از این اتفاق مجبور به فرار از کشور می شود و این سفر برای او مانند جهنم است.

سال ها بعد آرتور با نام مستعار خرمگس به کشور باز می گردد. چهره ی او به خاطر سختی ها و زخم ها به کلی تغییر کرده است؛ اما دو چیز هنوز در او تغییر نکرده، ایمان به آزادی ایتالیا و عشقش به جما.

 

درباره ی نویسنده

اِتِل لیلیان وُینیچ (Ethal Lilian Voynich) رمان نویس و موسیقی دان ایرلندی در 11 می 1864 به دنیا آمد. پدر او جورج بول از دانشمندان برجسته ی انگلیسی است. جورج اورست، عموی مادر او جغرافیدان مشهوری بود که به پاس تحقیقاتش در رشته کوه های هیمالیا مرتفع ترین قله ی جهان به نام او است.

او در کودکی پدر خود را از دست داد و نویسندگی در او بسیار زود شکوفا شد. اِتِل به تحصیل فلسفه، ادبیات، زبان شناسی و موسیقی پرداخت. در سال 1882 با ارثیه ی مختصری که به او رسید به برلین رفت و در آنجا پیانو آموخت. در همین سال ها بود که توجهش به مسائل اجتماعی جلب شد و مبارزه ی انسان ها برای آزادی شوری در او ایجاد کرد.

اِتِل در سال 1887 به روسیه رفت و بعد از بازگشت به وطن با میخائیل وُینیچ که یک انقلابی لهستانی فراری بود، ازدواج کرد. در سال 1910 رمان دوستی گسیخته شده را نوشت که درباره ی زندگی خرمگس در آمریكای جنوبی است.

از آثار مطرح او در زمینه ی موسیقی می توان به اوراتوریوی بابیلون اشاره كرد. همچنین او نامه های فردریك شوپن را ترجمه كرده است. در سال 1944 رمان كفشت را بكَن را نوشت كه درباره ی اجدادِ مادری خرمگس است.

او در 27 ژوئیه 1960 در سن 96 سالگی در گذشت. سیارك 2032 اِتِل به افتخار او نامگذاری شده است.

از آثار او می توان به؛ جك دیموند، دوستی گسیخته شده و كفشت را بكَن اشاره كرد.

 

نقد ادبی رمان خرمگس

رمان خرمگس رمانی رئالیستی با ریشه های رئالیست انتقادی و رئالیست سوسیالیستی است. این داستان در بستر عشقی لطیف جای می گیرد. نمونه های روشن مجادلات و نقیضه گوئی ها در رمان وینیچ به شكل رمان چندآوایی نمود پیدا می كند.

رمان چندآوایی از شیوه های نقل قول مستقیم، غیرمستقیم (به طور غیرمستقیم افكار درون شخصیت رمان را بیان می كند.) و گفتارهای درون شخصیت های داستان تشكیل می شود كه با آثار داستایفسكی به اوج رسید. گفت وگوهایی كه از جانب راوی سوم شخص (دانای كل) روایت می شود و یا بین شخصیت های متفاوت با جهت گیری ها، افكار و دیدگاه های متفاوت پخش می شود و در هر كدام از آن ها یك نوع نحوه ی بیان، یك سبك مشخص یا یك ایدئولوژی متفاوت به كار گرفته می شود. در واقع رمان چندآوایی مثل یك گفت وگوی بزرگ است.

وینیچ در پرداخت شخصیت هایش رویكردی دموكرات دارد و شخصیت هایش را در بیان و ابراز عقیده آزاد می گذارد. به همین خاطر صدای مسلط نویسنده در اثر حس نمی شود. او از نثری روزنامه گونه استفاده كرده و تنها به توصیف وقایع اصلی و اتفاقات مهم می پردازد.

اِتِل در شخصیت پردازی از تیپ سازی پرهیز كرده و قهرمان هایش را از قشر عادی جامعه و افرادی معمولی و گاه حقیر انتخاب می كند و در نهایت از آن ها نمایندگانی مختص طبقه ای خاص می سازد.

قسمت های ابتدایی رمان با پیروی از سبك پاستورال آثار تولستوی به ایمان و اعتقادی پاك و به دور از تزویر می گذرد كه با همنشینی با طبیعت بكر كوه های آلپ تصویری از ایمان به مسیح می آفریند. مجادله ی انتهایی خرمگس و مونتانلی بار دیگر مفهوم انتزاعی ایمان و باور به مسیحیت را تایید می كند. دیالوگ های عمیق و چندآوایی میان آن دو، شیطان و خدای سارتر را به یاد می آورد كه ریشه هایی از رئالیسم روانكاوانه داستایفسكی را با خود به همراه دارد.

طنز نهفته در اثر طنزی گزنده و سیاه است كه از زبان راوی سوم شخص (نویسنده) و شخصیت ها بیان می شود.

 

تحلیل شخصیت های رمان خرمگس

در بررسی رمان خرمگس و ریشه های شخصیت آرتور، با شخصیتی مواجهیم كه وامدار انگیزه های شخصیت ها در بستر رئالیسم اجتماعی است. مهم ترین و برجسته ترین روابط در داستان مربوط به آرتور و كاردینال است. این رابطه ابتدا با عشق و احترام همراه است و گونه ای رابطه ی مرید و مرادی است. كاردینال مانند بُتی است كه آرتور او را ستایش می كند؛ اما به ناگاه همه چیز خراب می شود. تمام اعتقادات مذهبی او و كسی كه برای او تا این اندازه قابل احترام بوده در مقابل چشمانش فرو می ریزد؛ اما تغییر در این مسیر با رنج های مسیح گونه همراه است. در واقع رابطه ی كاردینال و آرتور تركیبی است از عشق پدر، فرزند گونه ای بی آلایش كه آرمان پسر و ایمان پدر بر آن سایه انداخته است. هردوی آن ها نمی توانند از آرمان خود دست كشند و همین امر موجب نابودی هر دوی آن ها می شود.

اولین بار افلاطون بود كه سقراط را به خرمگسی تشبیه كرد كه اسب بی احساس سیاست آتن را آزار می داد و سعی در بیداری او داشت. در این رمان هم نویسنده آرتور را به خرمگسی برای تلنگر به همگان تشبیه كرده است. آرتور نماد یك فرد انقلابی است كه از اعماق وجودش به كار خود باور دارد. كارهای او از روی آگاهی و با ایمان قلبی است. تلاش او تاثیرگذاشتن بر مردم ایتالیا برای قیام است. حتی اگر این مردم در خواب عمیق باشند. آرتور یك خرمگس واقعی برای ایتالیا است كه حتی دشمنان و نگهبانانی را كه در زندان مراقب او هستند تحت تاثیر قرار می دهد.

تربیت مذهبی آرتور به نحوی است كه او اعتقاد دارد كه كلیسا راهنمای ملت است و در پایان در كنار مردم قرار خواهد گرفت؛ اما در برخورد با واقعیت عینی به پوچ بودن این عقیده پی می برد. فساد، دروغ و نیرنگ كشیش ها را می بیند و نه تنها از مذهی بریده بلكه متنفر و بیزار می شود. رنج ها و زخم هایی كه آرتور می بیند كم از مصائب مسیح نیست. یك مسیح مدرن در برابر آنچه كه مذهبیون به آن معتقد هستند.

قهرمان این داستان آرتور است؛ اما ویژگی متمایز او با قهرمان ها ارجحیت وجه انسانی اش با وجه اسطوره ای با ویژگی های خارق العاده است. او هم انسانی است با تمام خشم ها و كینه های شخصی، آمیزه ای از درد و رنج است. او نه یك فرشته و نه یك قهرمان است. بلكه انسانی جایزالخطا است. او همان كسی است كه می تواند معشوقه اش را با بی اخلاقی مضحكه ی خاص و عام كند و همزمان می تواند رشادت ها و فداكاری های فراوانی را با هوش سرشار خود برای آرمان های حزب انجام دهد و در نهایت می تواند فرشته ی نجاتی باشد كه كودك زخم خورده طرد شده ای را پناه دهد و شكلی مسیح وار از خود نشان دهد كه برآمده از شخصیت چند وجهی او است.

در رمان های رئالیستی اغلب حوادث تصادفی و به دور از واقع دیده نمی شود. شخصیت ها با تكیه بر من خودآگاه بی واسطه شان براساس روابط علت و معلولی دست به اقدامات مورد نظر خود می زنند. این موضوع در تغییر اخلاق ناگهانی مونتانلی نسبت به تصمیمش درباره ی مرگ آرتور در اواخر داستان رخ می دهد. ما با مجادله و نطق های تكان دهنده ی آرتور مبنی بر سرگذشت و خواسته اش به همدلی پدر و پذیرفتن او به عنوان تنها پسرش و كنار گذاشتن فرقه ی مسیحیت مواجه هستیم كه با مخالفت مونتانلی مواجه می شود.

اما بلافاصله بعد از مرگ آرتور و دیدن جسد غرق در خون او در نطقی بی سابقه مسیح و مسیحیت را زیر سوال می برد و چند روز بعد می میرد. سلسله ی حوادث علت و معلولی كه با ارائه ی حقایق آشفته از سوی آرتور كه پشت هم و بی وقفه اتفاق می افتد، وضع روحی-روانی مونتانلی را دچار اختلال می كند كه با غمی عمیق و جاودانه كه با عذاب وجدان همراه می شود، او را از پای درمی آورد و او را به شخصیتی مالیخولیائی تبدیل می كند كه روند رشد و روند حوادث او را به دامان مرگ می كشد.

 

نتیجه گیری

رمان خرمگس رمانی عاشقانه، سیاسی و ضد مذهب است. وقایع تاریخی زمانی كه با زبان ادبیات و در قالب رمان بیان شوند بسیار جذاب و تاثیرگذار خواهند بود.

انتشارات كتابچین این رمان را با ترجمه ی خسرو همایون پور به چاپ رسانده است. هم اكنون این نسخه از كتاب در سایت كتابچین موجود است.

 

جملات قصار

• اگر من می گریم و یا می نالم، اگر من چهره غمگین می كنم، تنها برای خندیدن است.
• هر چه زمان انجام كاری بیشتر باشد، دلایل شروع بی درنگ آن نیز بیشتر است.

 

 

ویکی پدیای رمان خرمگس

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%B1%D9%85%DA%AF%D8%B3_(%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86)