کتاب چگونه با کودکان و دانش آموزان رفتار کنیم؟

"چگونه با کودکان و دانش آموزان رفتار کنیم؟"
کتاب حاضر اثری از عیسی صادقی می باشد که توسط انتشارات مینوفر منتشر شده است.
يكي از تحولات مثبت در تعليم و تربيت جديد، توجه به اهميت دوران كودكي است. بررسي هاي علمي نشان ميدهند كه دوران كودكي نسبت به دوره هاي ديگر زندگي نقش زيربنايي دارد. اين دوران به جهت نقش مهمي كه در سرنوشت آينده انسان ايفا ميكند، فرصت بي نظيري است كه نبايد آن را از دست داد. اين دوران بهترين زمان براي تربيت و پايه گذاري زندگي سالم و سعادتمندانه فرزند است؛ زيرا ريشه بسياري از نابساماني هاي انسان ناشي از تربيت نادرست او در دوران كودكي است. بسياري از مادران و پدران گمان ميكنند كه تربيت كاري آسان است و هركس به راحتي از عهده آن بر مي آيد؛ حال آنكه حقيقت غير از اين است و تربيت كاري ظريف و دقيق است و فقط با بصيرت و روشن بيني ميسر است. تربيت فرزند چيزي نيست كه يكي از والدين به تنهايي از عهده آن برآيد و بايد والدين با مشاركت و هماهنگي لازم در تربيت فرزندان خود تلاش كنند. بي توجهي به اين مسئله اساسي نيز از مشكلات عمده بين خانواده هاست.
هدف از تأليف اين كتاب، كمك به والدين و معلمان است تا اهدافي را كه درباره فرزندان و دانش آموزان خود دارند، بشناسند و روشهايي براي جامه عمل پوشاندن و به كار بردن آنها به دست آوردند.
مؤلف اين كتاب تلاش نموده تا بعضي از مسائل مهم تربيتي را كه مورد نياز بسياري از خانواده ها و معلمان مدارس مي باشد را با بهره گيري و تأكيد بر معتبرترين و تازه ترين منابع علمي، اما به زبان بسيار ساده و شيوه هاي مؤثر به صورت كاربردي مورد بحث و بررسي قرار داده و راهنمايي هاي لازم را ارائه نموده است تا مورد استفاده والدين و معلمان گرامي قرار گيرد.
كتاب حاضر شامل يازده فصل مي باشد كه فصل هاي اول تا نهم آن شامل يكسري از مشكلات آموزشي، تربيتي و اخلاقي كودكان و نكاتي كه در تربيت آنها بايد مورد توجه باشد، مورد بحث قرار گرفته است. همچنين در فصل هاي دهم و يازدهم روشهاي صحيح مطالعه و عواملي را كه بر فعاليت يادگيري كودكان مؤثر است، آورده شده كه انشاءالله مورد استفاده والدين و معلمان قرار گيرد.

در بخشی از این کتاب میخوانیم:
"محروم كردن: در روش محرومكردن به دليل رفتار نامطلوبي كه از كودك سرميزند، او براي مدتي از دريافت تقويت محروم ميشود. بدين منظور يا فرد را براي مدتي از محيطي كه در آن تقويت دريافت ميكند، بيرون ميبرند يا منبع تقويتي را از دسترسش دور ميكنند. براي مثال مادري كه فرزند خود را به سبب آنكه تكاليفش را ننوشته است از تماشاي تلويزيون بازميدارد، از روش محروم كردن از تقويت استفاده كرده است. البته بايد توجه داشت روش محروم كردن در صورتي موفقيت آميز است كه اولاً فرد را از چيزي كه محروم ميكنيم، آن چيز برايش تقويت كننده باشد؛ ثانياً چيزي را كه جانشين آن ميكنيم براي كودك يا نوجوان در واقع نوعي تنبيه باشد. براي مثال معلمي كه دانش آموزي
را به دليل شلوغي در كلاس از كلاس درس محروم ميكند و وي را بيرون ميكند، در صورتي اين روش مؤثر است كه محيط كلاس تقويت كننده باشد. شايد دانش آموز عمداً شلوغ ميكند تا معلم او را از كلاس اخراج كند.