دانلود کتابهای فیلیپ راث

فیلیپ میلتون راث (19 مارس 1933 - 22 مه 2018) رمان نویس و نویسنده داستان کوتاه آمریکایی بود.
زندگی راث ، که به طور مرتب در زادگاهش نیوآرک ، نیوجرسی قرار دارد ، به دلیل شخصیتی کاملاً اتوبیوگرافیک شناخته شده است ، به دلیل تردید فلسفی و رسماً تمایز بین واقعیت و داستان ، . این به دلیل "سبک حسی ، مبتکرانه" و کاوش های تحریک آمیز هویت آمریکایی است.
راث برای اولین بار با رمان خداحافظی کلمبوس در سال 1959 مورد توجه قرار گرفت. این مجموعه با همین عنوان جایزه ملی کتاب آمریکا برای داستان را دریافت کرد. او به یکی از نویسندگان برتر آمریکایی نسل خود بدل شد. کتاب های او دو بار جایزه کتاب ملی و جایزه منتقدین کتاب و سه بار جایزه PEN / Faulkner را دریافت کرده اند. او به خاطر رمان خود در سال 1997 American Pastoral ، جایزه پولیتزر دریافت کرد که یکی از شخصیت های مشهور او ، ناتان زوکرمن ، شخصیتی در بسیاری از رمان های راث بود. The Human Stain (2000) ، رمان دیگر زوکرمن ، جایزه ادبی WH Smith The Kingdom  را برای بهترین کتاب سال دریافت کرد. در سال 2001 ، در پراگ ، راث جایزه افتتاحیه فرانتس کافکا را دریافت کرد.

 

فیلیپ راث در 19 مارس 1933 در نیوآرک ، نیوجرسی متولد شد  و در خیابان 81 قله در محله ووبهیچ بزرگ شد. او فرزند دوم بس (ننه فینکل) و هرمان راث ، یک کارگزار بیمه بود. خانواده راث یهودی بودند و والدینش آمریکایی های نسل دوم بودند. پدر و مادر پدر راث از كوزلوف در نزدیکی لویو / لبرگ در گالیسیا آمده بودند. اجداد مادرش اهل منطقه کیف بودند. او از دبیرستان ووکاهیک نیوآرک فارغ التحصیل شد یا در سال 1950. همانطور که آرنولد اچ. لوباش در سال 1969 در نیویورک تایمز نوشت ، "این مرکز توجه داستان های فیلیپ راث ، رمان نویس را که دوران خود را در دبیرستان ووفائیچ در شکایت بسیار تحسین شده پورتویا تحریک می کند ، فراهم کرده است ... علاوه بر مشخص کردن We Weahahic این رمان به اسم دبیرستان ، سایتهایی مانند Empire Empire Burlesque ، Diner Weequahic ، موزه Newark  و Irvington Park ، تمام نقاط دیدنی محلی که به شکل دهی جوانان Roth واقعی و Portnoy  داستانی کمک کرده اند را نشان می دهد ، او و راث هر دو فارغ التحصیل یک کلاس از Wefeahic هستند.   کتاب سال We Webahic (1950) راث را "پسر بچه ای با هوش واقعی ، همراه با شوخ طبعی و عقل سلیم" توصیف می کند.
 وی در زمان تحصیل در مدرسه به عنوان کمدین شناخته می شد. راث به مدت یک سال در دانشگاه راتجرز در نیوكارك حضور یافت ، سپس به دانشگاه باكلن در پنسیلوانیا منتقل شد ، جایی كه موفق به اخذ مدرک لیسانس ، magna cum laude  به زبان انگلیسی شد و به فی بتا کاپا انتخاب شد. وی برای حضور در دانشگاه شیکاگو بورس تحصیلی دریافت کرد ، جایی که در سال 1955 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در ادبیات انگلیسی شد و مدت کوتاهی به عنوان مربی در برنامه نگارش این دانشگاه کار کرد. در همان سال ، به جای اینکه منتظر بماند ، راث عضو ارتش شد ، اما وی در طی آموزش های اولیه دچار آسیب دیدگی به کمر شد و مرخص شد. وی در سال 1956 به شیکاگو بازگشت تا برای دکترا در ادبیات تحصیل کند اما پس از یک دوره از تحصیل خارج شد. راث تدریس نوشتن خلاق را در دانشگاه آیووا و دانشگاه پرینستون انجام داد. وی بعداً فعالیت دانشگاهی خود را در دانشگاه پنسیلوانیا ادامه داد ، جایی که قبل از بازنشستگی از تدریس در سال 1991 ، ادبیات تطبیقی را تدریس می کرد. در بین پایان تحصیلات و انتشار اولین کتاب خود در سال 1959 ، راث دو سال در ارتش ایالات متحده خدمت کرد و سپس داستان ها و انتقادهای کوتاه را برای مجلات مختلف نوشت ، از جمله بررسی فیلم برای جمهوری جدید. در حالی که در شیکاگو بود ، راث در سال 1956 با مارگارت مارتینسون ملاقات کرد ، که در سال 1959 به عنوان همسر اول وی درآمد. جدایی آنها در 1963 و مرگ متعاقب آن مارتینسون در یک تصادف در سال 1968 ، بر ماندگاری ادبی راث تأثیر گذاشت. مارتینسون الهام بخش شخصیت های زن در چندین رمان راث بود ، از جمله لوسی نلسون در فیلم های وقتی او خوب بود و مورین تارنپول در زندگی من به عنوان یک مرد.
راث ملحد بود كه روزگاری می گفت ، "وقتی همه دنیا به خدا ایمان ندارند ، جای بسیار خوبی خواهد بود." او همچنین در طی مصاحبه با گاردین گفت: "من دقیقاً هستم برعکس مذهبی ، من ضد مذهبی هستم. من افراد مذهبی را نفرت انگیز می دانم. از دروغ های مذهبی متنفرم. این همه دروغ بزرگ است "و" این یک چیز عصبی نیست بلکه سابقه بدبختانه دین است. حتی می خواهم در مورد آن صحبت کنیم. جالب نیست که در مورد گوسفندهایی که به عنوان مؤمن صحبت می شوند صحبت کنیم. وقتی می نویسم ، تنها هستم. پر از ترس و تنهایی و اضطراب است - و من برای نجات خود هرگز به دین احتیاج نداشتم. "

 

در سال 1990 ، راث با کلر بلوم بازیگر انگلیسی ، ، که از سال 1976 با او زندگی می کرد ، ازدواج کرد. در سال 1994 آنها طلاق گرفتند .
راث در 22 ماه مه سال 2018 در سن 85 سالگی در بیمارستان منهتن در اثر نارسایی قلبی درگذشت.
راث در گورستان کالج برد در انندیل-هادسون ، نیویورک دفن شد ، جایی که در سال 1999 او کلاس آموخت. او در ابتدا قصد داشت در كنار والدینش در گورستان گومل چسد در نیوكارك دفن شود ، اما حدود پانزده سال قبل از مرگ وی نظر خود را تغییر داد ، تا در نزدیكی دوستش رمان نویس نرمان مانیا دفن شود. راث صریحاً هرگونه آیین مذهبی را از مراسم تشییع جنازه خود منع کرد ، هرچند ذکر شد که تنها یک روز پس از دفن وی سنگریزه مطابق با آیین یهود در بالای سنگ قبر او قرار داده شده است.
در میان تحسین کنندگان کار راث ، خواننده مشهور نیوجرسی ، بروس اسپرینگستین است. راث خواندن شرح حال خود را برای نوازنده Born to Run و Springsteen خواند.

لیست آثار

 

• نویسنده ارواح (1979)
• عیاشی پراگ (1985)
• من با کمونیست ازدواج کردم (1998)
• حقایق: زندگی نامه نویس جدید نویسنده (1988)
• فریب: یک رمان (1990)
• توطئه علیه آمریکا (2004)
• سینه (1972)
• استاد هوس (1977)
• خشم (2008)
• خداحافظ ، کلمبوس (1959)
• زندگی بی دغدغه امریکایی
• هنگامی که او خوب بود (1967)
• شکایت پورتنوین (1969)
• باند ما (1971)
• رمان بزرگ آمریکایی (1973)
• زندگی من به عنوان یک مرد (1974)
• تئاتر سبت (1995)

 

آثار فیلیپ راث که در کتابچین موجود است

1. کتاب زندگی بی دغدغه آمریکایی