دانلود کتابهای کسایی

چکیده:

ابو الحسن کسایی مروزی شاعری اهل مرو بود و با اشعار خود به ستایش شاهان دربار سامانی، عباسیان و غزنویان و به ویژه سلطان محود غزنوی می پرداخت. گفته می شود او بعدتر به مذهب شیعه گرویده است و بعد از این اتفاق، به یکی از شاعران اهل بیت تبدیل شده است. او پرچم دار شعر فارسی شیعی است و اولین سوگ نامه عاشورایی به نام او به ثبت رسیده است. ناصر خسرو در بسیاری از اشعار خود، از کسایی مرزوی تمجید و تعریف کرده است. گرچه امروزه اشعار کمی از کسایی مزوری در دسترس است. از مجموعه اشعار او هم اکنون حدود دویست بیت در دسترس است.

شرح کاملی بر زندگی ابو الحسن کسایی مروزی

مجد الدین ابوالحسن کسایی مروزی یا ابو اسحاق کسائی در بیست و ششم ماه شوال سال 341 هجری قمری، (بنا بر آنچه که در مطلع یکی از قصایدش آمده است) دیده به جهان گشود. کسایی اهل مرو بود، ولی در نخشب (نسف) زندگی می کرد. مرو زادگاه کسایی مروزی، در دوران سامانی، زادگاه شاعران بسیار زیادی بوده است. از جمله مسعود مروزی که نخستین شاهنامه سرای ایرانی به شمار می رود. دوران شاعری کسایی مروزی با تحلیل دربار سامانی همراه و با چهار شاه سلطنت سامانی معاصر بود. بعد از تجزیه حکومت سامانی، سلطان محمود غزنوی به روی کار آمد.

دیوان شعر کسایی تا قرن ششم هجری قمری در دسترس بوده و بعد از آن از میان رفته است زیرا ناصر خسرو در برخی از اشعارش خودش را با کسایی مقایسه کرده است. ناصر خسرو نیز به سبب همشهری بودن با مروزی و پیشرو بودن، از او پیروی کرده است و در اشعار خود نیز از او نام برده است. مولف کتاب النقض که دیوان اشعار او را در اختیار داشته است، در مورد اشعار کسایی مزوری می گوید: بیشتر در وصف پیامبر اعظم (ص) و اهل بیت ایشان است. عوفی نیز گفته است که اکثر اشعار کسایی مزوری درباره پارسایی، موعظه و در ستایش اهل بیت بوده است.

اشعار حکیم کسایی مروزی را بیشتر از منابع و مراجعی مانند کتاب لغت فرس از اسدی طوسی، کتاب النقض، مجمع الفرس سروری، لباب الالباب، فرهنگ جهانگیری، فرهنگ رشیدی و دیگر فرهنگ های لغت برگرفته اند. پژوهش گران، علت تخلص او به کسایی را، برگرفته از مذهب شیعی او و برداشتی از حدیث کساء می دانند. او با سه قالب شعری قصیده، رباعی و قطعه شعر سروده است و بیشتر موضوعات اشعار وی مدح، طبیعت، پند و موعظه بوده است. همچنین به ترویج مذهب شیعه و ظلم ستیزی نیز می پرداخته است. همچنین ایشان از اولین کسانی بودند که درباره واقعه غدیر شعر سروده اند. مسمط او در باب واقعه کربلا بسیار حماسی است.

کسایی شعری دارد که بر اساس آن می توان گفت ایشان مداح سلطان محمود غزنوی نیز بوده اند:

رد عتبی با کسائی همچنان کردار خوب ماند عتبی از کسائی تا قیامت زنده نام

از زندگی او اطلاعات زیادی در دسترس نیست، ولی بر اساس برخی از اشعارش حدس زده می شود که تا سنین پنجاه سال یا کمی بیشتر زندگی کرده است. احتمال می رود در حدود سال 390 یا 394 هجری قمری، دیده از جهان فرو بسته است.

 

بخشی از اشعار کسایی مروزی:

فهم کن گر مؤمنی فضل امیر المؤمنین فضل حیدر شیر یزدان مرتضای پاکدین

فضل آن کس کز پیمبر بگذری فاضلتر اوست فضل آن رکن مسلمانی امام المتقین

فضل زین الاصفیا داماد فخر انبیا کافریدش خالق خلق آفرین از آفرین

ای نواصب گر ندانی فضل سر ذو الجلال آیت «قربی» نگه کن وان «اصحاب الیمین»

«قل تعالوا ندع» بر خوان و رندانی گوش دار لعنت یزدان ببین از «نبتهل» تا «کاذبین»

«لا فتی الا علی» برخوان و تفسیرش بدان یا که گفت و یا که داند گفت جز «روح الامین»

آن نبی وز انبیا کس نی بعلم او را نظیر وین ولی وز اولیا کس نی بفضل او را قرین

آن چراغ عالم آمد وز همه عالم بدیع وین امام امت آمد وز همه امت گزین

آن قوام علم و حکمت چون مبارک پی قوام وین معین دین و دنیا وز منازل بی معین

از متابع گشتن او حوریابی با بهشت وز مخالف گشتن او ویل یابی با انین

ای بدست دیو ملعون سال و مه گشته اسیر تکیه کرده بر گمان برگشته از عین الیقین

گر نجات خویش خواهی در سفینۀ نوح شو چند باشی چون رهی تو بینوای دل رهین

دامن اولاد حیدر گیر و از طوفان مترس گرد کشتی گیر و بنشان این فزع اندر پسین

گر نیاسائی تو هرگز روزه نگشائی بروز وز نماز شب همیدون ریش گردانی جبین

بی تولا بر علی و آل او دوزخ تر است خوار و بی تسلیمی از تسنیم و از خلد برین

ر کسی کودل بنقص مرتضی معیوب کرد نیست آنکس بر دل پیغمبر مکی مکین

ای بکرسی بر نشسته آیة الکرسی بدست نیش زنبوران نگه کن پیش خان انگبین

ویکی پدیا کسایی مروزی:

https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C

 

آثار به جا مانده از بدیع الدین کسایی مروزی:

• دیوان اشعار
• ابیات پراکنده از فرهنگ های لغات
• رباعی ها

---

 

آثار کسایی که در کتابچین موجود است

1. کتاب مجموعه آثار کسایی
2. کتاب دیوان اشعار کسایی