"روایت های جدید در سینمای معاصر" کتاب حاضر اثری از وحید رجبی می باشد که توسط انتشارات گیوا منتشر شده است. این کتاب به بررسی مباحثی چون تعاریف و تاریخچه ی روایت، زمان در سینما و انواع آن، ساختارهای روایی در فیلم، روایت های پیچیده در ادبیات، واکاوی انواع روایت های جدید در سینما و فیلم های معمایی و همچنین بررسی موردی تعدادی از این فیلم ها پرداخته است. و میتوان گفت که هر کدام از این موارد خود میتواند به تنهایی موضوع یک کتاب باشد؛ ولی در این کتاب سعی شده است به تمامی این موارد در حد امکان و به طرز مطلوب پرداخته شود. امید است که سینما همچنان با نوآوری در روایت بتواند برای مخاطب خود جذاب باشد و روز به روز شاهد پیشرفت های جدیدی در این حوزه باشیم. در بخشی از این کتاب می خوانیم : " در اواخر دهه ی 1970 ، اوج معروفیت تجارب سینمای روایت غیرخطی، به انتها رسید. همان طور که مورین توریم می گوید، فیلم ها در دهه ی 1980 در فلاش بک ها بسیار محافظه کارتر بودند و از فلاش بک برای پر کردن شکاف های روایت استفاده می کردند."
برداشت شما از محتوای کتاب چیست؟ مطالعه کتاب را به دیگران توصیه میکنید؟ چرا و به چه کسانی؟ کدام بخش از کتاب نظر شما را جلب کرد؟ مانند یک کارشناس نظر دهید.