دانلود کتاب صوتی سه سرباز

معرفی کتاب

" سه سرباز " 

رمانی با عنوان ( Three soldiers ) به نویسندگی جان دس پاسوس ( John Dos Passos ) به ترجمه ی علی کهربایی و با صدای هوتن شاطری پور و فرهاد اتقیایی  انتشارات نشر نیکا منتشر شده است.

رمان « سه سرباز » ماجراهای سه سرباز جوانی است که در جریان جنگ جهانی دوم به سر می برند و هر کدام نماینده قشری در امریکا هستند و  حساسیت ها و دغده های خودشان را دارند. این اثر از آثار کلیدی ادبیات جنگ در امریکا محسوب می‌شود و در لیست اثار کلاسیک مربوط به جنگ قرار دارد.

نویسنده در رمان حاضر بیش از هر چیز دیگر به بیهودگی جنگ نظر دارد، وی که خود نیز سال‌ها بعنوان طبال در خلال جنگ‌های داخلی آمریکا حضور داشته، هیچ حقی برای هیچکدام از طرفین دعوا قائل نیست و هرجنگی را به مثابه برادرکشی ارزیابی می‌کند.

جان دوس پاسوس متولد ۱۴ ژانویه ۱۸۹۶ در شیکاگو و فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد است. وی دو رمان اول خود، به نام های "یک مرد: ۱۹۱۷" و "سه سرباز" را به ترتیب در سال‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۲۱ منتشر کرد و بر اساس تجربیاتش در جبهه نوشت. او جنگ را به عنوان ابزار نظام سرمایه‌داری برای به اسارت کشیدن کارگران مورد انتقاد قرار می‌داد و از صلح گرایی و اصلاحات اجتماعی حمایت می‌کرد..

بخشی از کتاب سه سرباز را باهم می شنویم:

" گروهان خبردار ایستاد و افراد صاف به رو به روی خود، میدان خالی رژه، که کپه‌های سنگپوکه کفِ آن در نور شامگاهی ارغوانی شده بود، چشم دوختند. باد، همراه بوی آسایشگاه‌ها و ماده ضدعفونی، بوی چرب و ملایم غذا را نیز با خود می‌آورد. در آن سوی میدان بزرگ، مردان در صف‌های طولانی، آرام آرام وارد کلبه چوبی و باریک غذاخوری می‌شدند. گروهان، چانه‌ها پایین، سینه‌ها جلو، پاها منقبض و خسته از قدم رو بعدازظهر، خبردار ایستاده بود. همه صاف به جلو خیره بودند، برخی بهت‌زده و از سرِتسلیم، برخی هم برای سرگرم کردن خود می‌کوشیدند جزء جزء هرچه را که در میدان دید خود می‌یابند ـ سنگپوکه‌‌ها، سایه دراز خوابگاه‌ها و غذاخوری‌ها و افرادی که دورو بر آنها پرسه می‌زدند، تف می‌کردند، سیگار می‌کشیدند، یا به دیوارهای چوبی تکیه داده بودند ـ زیر نظر بگیرند. بعضی از افراد توی صف، صدای تیک تیک ساعت‌های توی جیبشان را می‌شنیدند. کسی تکان خورد و حرکت پایش سنگپوکه‌ها را به غرچ غروچ در آورد. صدای گروهبان در آمد: "مث اینکه خبردار بود. هی، با توام، وول نخور!" افراد نزدیک به فرد خطاکار از گوشه چشم نگاهش کردند. دو افسر از آن سوی میدان رژه به سمت آنها می‌آمدند. افرادی که خبردار ایستاده بودند از حرکات و شیوه راه رفتن افسرها حس کردند آنها از موضوعی بامزه صحبت می‌کنند. یکی از افسرها با خنده‌ای بچگانه، از دیگری جدا‌شد و آهسته به سوی دیگر میدان برگشت. افسر دیگر که ستوان بود، لبخند به لب به سمت آنان آمد. به گروهان خود که نزدیک شد، لبخند از لبهایش زدوده شد، چانه‌اش را جلو داد و با گامهای سنگین و حساب شده به طرف آنان آمد. "