دانلود کتاب عطای رویاهایت را به لقایش نبخش

بررسی محتوایی کتاب عطای رویاهایت را به لقایش نبخش

هم ما در مراحل مختلف زندگی آرزوها و رویاهایی داشته ایم. از رویای یک شغل تا رویای زندگی پر زرق و برق با امکانات بسیار و ... اما به راستی چند درصد از این رویاهای ما محقق شده اند یا قرار است محقق شوند؟ یا سوال بهتر این که آیا زندگی که اکنون داریم درصدی از رویای گذشته ما می باشد یا نه؟ و سوال مهم تر این که چقدر به رویای خودمان برای آینده باور داریم ؟ این سوالات و پاسخ هایشان متاسفانه در بیشتر موارد ما را ناامید میکنند و به نوعی حس سرخوردگی و دور شدن از اهداف  و... را تلقین می کنند. باید واقعیت ها را قبول کرد. ما چنان درگیر زندگی شده ایم که رویاها و آرزوهایمان را از یاد برده ایم. بیشتر درگیر زمان گذرا شده ایم و دوست داریم که کارهای روزمره را انجام دهیم و روز را به پایان برسانیم. همین اتفاق است که باعث می شود که ما عطای رویاهامان را به لقایشان ببخشیم و تنها شاید در خوابمان به آن ها فکر کنیم. اما آیا واقعا نمی توانیم به آن همه رویا و آرزو برسیم ؟ آیا دیگر نباید رویایی داشته باشیم و مشغول کار خودمان باشیم؟ این چنین فرق چندانی با ربات نخواهیم داشت و روحمان را از دست خواهیم داد. کتاب عطای رویاهایت را به لقایش نبخش به همین موضوع پرداخته است البته نه به شکل معمول کتاب های روانشناسی. این کتاب قصد ندارد به شیوه تدریس و کلاسی به شما آموزش دهد بلکه کتاب پر از مصداق ها و مثال های مختلفی است که از این طریق با ما سخن می گوید. این مصداق ها و مثال ها همه در یک سمت و سو قرار دارند و آن باور داشتن است. این که به یک مسیر باور داشته باشید به مقصد می رسید. اما اگر به رویا و آرزو و مسیر خود باور نداشته باشید در میانه راه می مانید.

باور به رویاهایتان را از دست ندهید

یکی از مهمترین موردها و مشکل هایی که معمولا باعث می شود که از رسیدن به رویاهایمان باز بمانیم این است که معمولا آن ها را دست نیافتنی می دانیم و فکر می کنیم که منطقی نیست که ما به آنها برسیم. این بزرگترین و مهمترین چاله راه می باشد. وقتی شما به مسیری که می روید و هدفی که دارید ایمان ندارید و خودتان قبول دارید که برای شما این مسیر زیادی بزرگ است، بنابراین چرا باید به آن ها برسید؟ بنابراین باید آرزوهایتان را باور داشته باشید. اما یک نکته اساسی این جاست که باور جزء معدود مواردی است که آموزش دادنی نیست و نمی توان با هزار دلیل و مدرک و منطق و ... باوری را در فرد ایجاد کرد و یا برعکس باوری را از ذهن او پاک کرد. باور با قلب انسان در ارتباط است. اما باور را شاید نتوان آموزش داد اما می توان نشان داد. در حقیقت بعضا ما شکل درست و تعریف درستی از مفاهیم و عبارات نداریم. از این رو اگر شکل آن را ببینیم و آن را درست بشناسیم می توانیم کاملا درکش کنیم.

شاید کمی تا اینجا سردرگم شده باشید. ما مفهومی به نام رویا و آرزو داریم که برای رسیدن به آن نیاز به یک ابزار قوی به نام ایمان و باور داریم. اما چون ما رویاهایمان را بسیار دور و دست نیافتنی می یابیم معمولا ابزار ایمان و باورمان را از دست می دهیم.

کتاب عطای رویاهایت را به لقایش نبخش در حقیقت با روش مصداقی و مثالی که در پیش گرفته است سعی دارد مشکل را از آخر به اول حل کند. یعنی با دادن داستان ها و مثال های مختلف باعث می شود که بدانیم اهداف و رویاها هرچند دور باشند قابل دسترسی هستند و می توان به آنها رسید. نشان دادن این رسیدن ها باعث کاشتن نهال امید و باور در دل ما می شود. همان نهالی که برای رسیدن به رویاهایمان نیاز داریم.

کتاب عطای رویاهایت را به لقایش نبخش، یک کتاب ایرانی

اما یک نکته جذاب درباره این کتاب این است که این کتاب به قلم یک نویسنده ایرانی نوشته شده است. این ویژگی در این نوع کتاب ها یک مزیت محسوب می شود. وقتی نویسنده ایرانی باشد در حقیقت فضای کلی فرهنگی و سیاسی اقتصادی و ... را به خوبی درک کرده و می داند و می فهمد در ذهن خواننده ایرانی چه می گذرد.این از این لحاظ مهم است که موضوع کتاب یک موضوع درونی و قلبی است و پای احساس درمیان است. گرچه برخی از احساسات میان تمام انسان ها مشابه است اما برخی از احساسات ناشی از فضای کشوری است که در آن زندگی می کند. وقتی نویسنده خود این فضا را درک کرده راحت تر و دقیق تر می تواند افراد داخل آن فضا را بفهمد و مشکلشان را تشخیص دهد و راه حلی درست و منطقی ارائه دهد.