کتاب قانون نالیدن ممنوع

یادداشت نویسنده
مقدمه
فصل اول. خانم امید
فصل دوم. آتش‌گرفتن
فصل سوم. روحیه
فصل چهارم. ارتباط تلفنی
فصل پنجم. مشکل واقعی
فصل ششم. راه‌بندان
فصل هفتم. گفت‌وگو
فصل هشتم. هزینه‌ی منفی‌نگری
فصل نهم. ممکن بود اوضاع از این هم بدتر باشد
فصل دهم. سرطان
فصل یازدهم. جاده‌ی مثبت‌اندیشی
فصل دوازدهم. پرهیز از گله‌گزاری
فصل سیزدهم. سه ابزار مربوط به قانون نالیدن ممنوع!
فصل چهاردهم. بی‌خبری هم گونه‌ای خوش‌خبری است
فصل پانزدهم. شالوده‌های موفقیت
فصل شانزدهم. وبلاگ‌نویسان
فصل هفدهم. باغبان
فصل هجدهم. آخرین روز کاری هفته
فصل نوزدهم. جلسه
فصل بیستم. قوانین مثبت
فصل بیست‌و یکم. سؤال‌ها
فصل بیست‌ودوم. راه‌بندانی سنگین‌تر از قبل
فصل بیست‌وسوم. تعطیلی پایان هفته
فصل بیست‌وچهارم. نخستین روز کاری هفته
فصل بیست‌وپنجم. خانم امید درباره‌ی قانون نالیدن ممنوع توضیح می‌دهد
فصل بیست‌وششم. پیشنهاد اولیه
فصل بیست‌وهفتم. فقط برای موفق‌شدن بازی کنید
فصل بیست‌وهشتم. خانم امید خبرها را می‌شنود
فصل بیست‌ونهم. شش ماه بعد
فصل سی‌ام. اوضاع درکل روبه‌راه است
فصل سی‌ویکم. برنامه‌ی کاربردی برای قانون نالیدن ممنوع
برنامه‌ای کاربردی برای هفته‌ی پرهیز از گله‌گزاری
آیا شما هم اهل نالیدن هستید؟
آزمون ارزیابی

کتاب قانون نالیدن ممنوع در مورد چیست؟

کتاب قانون نالیدن ممنوع اثر جان گوردون، یکی از معروف ترین کتاب های روانشناسی است. افکار ما واقعیت خودمان را می سازد و ذهن انسان از آنچه تصور می کنیم قدرتمندتر است. اگر واقعا اینگونه باشد، افکار منفی و شکایت کردن ما را از موفقیت و رشد دور می کند و بلای جان آدمی خواهد بود. ولی شکایت از اعمال دیگران و فریاد زدن بر سر خودمان کاری بیهوده است. چرا به جای شکایت، باید کاری مفید و ارزشمند انجام دهیم. در ادامه این مقاله شما را با نقد و بررسی کتاب قانون نالیدن ممنوع نوشته جان گوردون آشنا می کنیم.

کتاب قانون نالیدن ممنوع داستان چیست؟

اگر عادت دارید شکایت کنید و به افکار منفی اجازه ورود بدهید؛ ممکن است لازم باشد این عادت را بشکنید. آسانترین راه برای شکستن یک عادت بد جایگزین کردن آن با یک عادت مثبت و جدید است. اما در وهله اول باید یاد بگیرید نالیدن و غر زدن را کنار بگذارید و محرک های آن را شناسایی کنید. در غیر این صورت به رفتار خود ادامه خواهید داد.

با شروع کتاب با مردی رو به رو می شوید که شرایط سخت و تاریکی داشته و همسر او میخواهد ترکش کند. جالب است بدانید داستان این کتاب خودشناسی و خودسازی بر اساس شخصیت واقعی نویسنده نوشته شده که با ناله و منفی بافی، حوصله همسر خود را به سر آورده است. در واقع شخصیت کتاب فقط دو مسیر را برای خود در نظر گرفت: یا تغییر کند و ناله کردن را کنار بگذارد یا اجازه دهد جدا از همسرش مسیر زندگی را هر چند سخت بپیماید. آن مرد انسانی دل شکسته و رانده شده بود که می خواست از زندگی همسرش بیرون رود.

جان گوردون نویسنده کتاب قانون نالیدن ممنوع، قصد ندارد به شما بگوید کاملا شکایت و نالیدن را از زندگیتان حذف کنید. زیرا چنین چیزی به طور کامل ممکن نبوده و هر انسانی گهگاهی خسته و نالان می شود. قصد اصلی نویسنده این است که هر فردی بتواند ناله های بیهوده و بی وقفه خود را شناسایی کند و دست از تکرار آنها بردارد. یکی دیگر از مهمترین اهداف نویسنده این است که بتوانید به جای منفی بافی ها، راه حل های مثبت و کارآمد جایگزین کنید تا زندگی شایسته تری را تجربه کنید. هر منفی بافی و شکایتی دری به سوی تغییرات عظیم بوده و باید از آنها در جهت رشد خود استفاده کنید.

در نتیجه اگر می خواهید به افکار خود سر و سامان دهید و آشفتگی کمتری در طول عمرتان تجربه کنید، خرید کتاب قانون نالیدن ممنوع را در دستور کارتان قرار دهید و تغییرات بزرگی ایجاد کنید.

بخش هایی از کتاب قانون نالیدن ممنوع

روز سه شنبه بود و خانم امید، درست همچون روزهای گذشته، در طی یک سال اخیر، می کوشید خودش را به زور به دفتر کارش برساند. درحالی از مقابل نگهبان ساختمان گذشت که سرش پایین بود. تلوتلوخوران به سوی آسانسور رفت. پس از بسته شدن درب آسانسور، چند بار با کف دستانش به صورتش سیلی زد. فنجان قهوه ی آن روز صبحش، به دلایلی، همچون گذشته تأثیرگذار نبود.

 او دیر به محل کارش رسید و خوشبختانه دیر رسیدنش به این معنی بود که همه کارکنان در آن لحظه در محل کارشان حضور داشتند و آسانسور خالی بود. او به مسیرهایی متفاوت اندیشید که می توانست آن ها را برگزیند تا از آسانسور به دفتر کارش برسد. او با خودش اندیشید: ”اگر هر اتفاقی هم بیفتد، من به مسیرم ادامه خواهم داد. “ او هنوز آماده نبود با کسی حرف بزند و بی تردید نمی خواست کسی او را در این حال ببیند. او در آن لحظه نمی توانست، به طور طبیعی و بی آنکه گریه کند، به گفت و گویش با دیگران ادامه دهد.

به علاوه، او نایب رییس نیروی انسانی در شرکت فناوری ای ـ زی بود؛ بنابراین، چندی نمی گذشت که کارکنان به گونه ای گروه گروه به دفتر کارش می آمدند تا درباره مشکلات و امور شغلی شان با او حرف بزنند، به او گله و شکایت کنند یا از او انرژی بگیرند.

به قلم: فائزه رنجبران