کتاب هوش هیجانی (EQ) و مدیران کارآمد

"هوش هیجانی (EQ) و مدیران کارآمد"

کتاب فوق اثری از مولفین محترم جناب آقایان علی اصغر اسکندری نسب و حمید اسکندری نسب می باشد که توسط انتشارات ماهواره منتشر شده است...

هوش هیجانی یا EQ شامل شناخت و کنترل هیجان های خود است. مدیری که از هوش عاطفی زیادی برخوردار باشد و از نظر فنی تجربیات لازم را داشته باشد، با آمادگی بیشتری نسبت به دیگران به رفع تعارضات و ضعف های گروهی در سازمان خواهد پرداخت. در واقع هوش هیجانی را در برگیرنده چهار توانایی به هم پیوسته می دانند: ادراک هیجان در خود و دیگران، استفاده از هیجان برای تسهیل تصمیم گیری، درک هیجان و مدیریت هیجان. یکی از ویژگی هایی که امروز سازمان ها در استخدام افراد به آن توجه می کنند توانایی افراد در مدیریت احساسات خود و دیگران است. برای انجام این کار سازمان ها در حین استخدام افراد از ابزاری استفاده می کنند که چیزی غیر از هوش منطقی- شناختی را می سنجد و ان هوش احساسی است. داشتن کارکنانی با هوش احساسی (هیجانی) بالاو استفاده از مهارت های احساسی در محیط کار موجب می شود افراد بر خودشان کنترل داشته، احساسات خود را مدیریت کنند. خصوصا در بحث مدیریت، هوش هیجانی پلکان ترقی مدیران سازمانهاست. اهمیت هوش هیجانی امروزه آنچنان مدیران را تحت تاثیر قرار داده است که می گویند مدیران را نه به خاطر تجربه جذب اما به خاطر نوع شخصیت و رفتار از سازمان طرد می کنند.

بنابراین ضرورت و اهمیت مطالعه این کتاب در خصوص بالا بردن سطح سلامت روانی مدیران با تعیین رابطه بین هوش هیجانی و ویژگی های شخصیتی با سبک های مدیریتی مدیران کاملا واضح است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

"در بارهء صفات شخصیتی، دو بُعد از شخصیت را روانشناسان مد نظر میگیرند که یکی، (برون گرایی) و دیگری(درون گرایی) می باشد. از سالهاست که هیچ بُعدی از شخصیت به اندازهء بُعدیکه به وسیلهء این دو کلمه بیان می شود، جلب توجه نکرده است. روانشناس مشهور آلمانی بنام کارل گوستاف یونگ  برون گرایی و درون گرایی را چنین تعریف می کند:

برون گرا، شخصی است که بیشتر به اشیا و اشخاص جهان بیرون علاقمند است، و درون گرا، شخصی است که بیشتر به افکار و احساسات خود علاقه دارد. برون گرا در زمان حال زندگی میکند، به دارایی و موفقیت خود ارزش قایل است، ولی درون گرا در آینده زندگی میکند و به ملاکها و عقاید خود ارج می نهد. برون گرا به جهان محسوس و قابل لمس علاقمند است، در حالیکه درون گرا به نیروهای زیر بنایی و قوا نین طبیعت علاقه دارد. برون گرا اهل عمل است، دارای عقل متعارف و درون گرا اهل تخیل و ادراک شهودی است. برون گرا مایل به عمل است و به آسانی تصمیم میگیرد، در حالیکه درون گرا تحلیل و طرح را ترجیح میدهد و پیش از تصمیم گیری تردید نشان می دهد."