دانلود کتاب خوراک ذهن

معرفی کتاب

"خوراک ذهن"

کتاب خوراک ذهن اثری از گروه نویسندگان انتشارات آکادمی مجازی باور مثبت است که توسط همین انتشارات منتشر شده است.
خوراکی های ذهن
قبل از اینکه ببینیم چه ورودی هایی را به صورت مستقیم وارد ذهن خود می کنیم باید با ورودی هایی که به صورت غیر مستقیم وارد ذهنمان می کنیم آشنا شویم.
ما وقتی داریم به شخصی پیامک می دهیم نیز در حال وارد کردن ورودی و اطلاعات به ذهن خود هستیم.
تصور کنید شما دارید در پیامک با لحنی تند و خشن با شخصی صحبت می کنید، همانطور که جملات را تایپ و آماده ارسال می کنید این جملات در ذهن شما مرور می شود و انگار شخصی این صحبت ها را در مورد شما انجام داده است.
درست است که مستقیما حرفی به شما زده نمی شود و تازه شما دارید شخص دیگری را مورد خطاب قرار می دهید اما قسمت بد ماجرا اینجاست که شما هم هر قدر شخصی را مورد آزار قرار دهید خودتان آزار می بینید
پس باید مدیریت ذهن را در زمانی که به صورت غیر مستقیم اطلاعات و ورودی هایی را به آن می دهید به عهده داشته باشید
خوراکی غیر مستقیم هم مضر و مفید دارد
مثلاً یک نمونه خوراکی غیر مستقیم مضر این است که برخی فیلم های سینمایی را ببینیم
این فیلم ها با تاثیر روی ناخودآگاه ما و به صورت غیر مستقیم مفاهیم را به ما تلقین می کنند
برای نمونه در بیشتر فیلم ها مشاهده می کنیم که افراد ثروتمند را انسان هایی دلمرده و بی دین نشان می دهد و در مقابل تمامی افراد فقیر و ضعیف را افرادی نمازخوان و دیدن دار به تصویر می کشند.
حال آن که خود من افراد ثروتمند بسیاری را می شناسم که اعتقادات محکمی دارند و نمی توان حجم کار های خیر و درست آن ها را شمرد.
و اما خوراکی غیر مستقیم مفید چه مثالی دارد وقتی شما یک پیام تبریک تولد را برای شخصی ارسال می کنید علاوه بر این که به او حس خوشحالی و مهم بودن می دهید خودتان هم احساس خوبی پیدا می کنید انگار که یکی تولد خودتان را تبریک گفته است اگر باور ندارید هم اکنون یک متن تشکر برای یکی از دوستان قدیمی خود آماده کنید و برایش ارسال کنید
بهترین خوراک ذهنی چیست و چگونه می توان آن را تهیه کرد؟
همان طور که بدن ما از انواع ترکیبات غذایی استفاده می کند و نیاز به غذا دارد، فکر و ذهن نیز مواد مصرفی خود را احتیاج دارد با این تفاوت که خوراک ذهن محصولی بسته بندی شده نیست که در هر فروشگاهی بتوان آن را تهیه کرد محیط پیرامون ما خوراک ذهنی ماست.
در این محیط انواع و اقسام غذاهای مفید و مضر برای ذهن یافت می شود درست همان طور که خوراک های جسمی می توانند سالم یا ناسالم باشند.
درواقع این غذای ورودی ذهنی است که نگرش ها، رفتارها و عادت های ما را تعیین می کند؛
مانند بدن که ظاهرش نمایانگر نوع تغذیه آن است ذهن نیز همواره داده های دریافتی از محیط خود را منعکس می کند.
باید قبول کنیم که انسان ها زاییده و محصول محیط پیرامونشان هستند.
مثلاً اگر شما در کشور دیگری - به جز کشور فعلی محل تولدتان - متولد شده بودید قطعاً نوع رفتار، زندگی، خوراک و تفکرتان با آنچه اکنون هستید تفاوت داشت.
با این مقدار حجم تأثیرگذاری، آیا نمی توان اثبات کرد که معاشرت با افراد سطح پایین و مبتذل، افکار و رفتارمان را سخیف می کند؟
آیا نشست وبرخاست با انسان های منفی نگر، ما را تبدیل به آدمی کج بین و منفی باف نمی کند؟
برعکس، آیا هم نشینی با اشخاص بلندپرواز، بزرگ منش و فرهیخته، از ما انسانی خوش فکر و موفق نمی سازد؟
بیخود نیست که همهٔ کارشناسان و روانشناسان بر این نظریه، اشتراک دارند که:
«موقعیت امروز هر کس به مقدار زیادی نتیجهٔ محیط روانیِ اجتماعی است که درون آن رشد کرده و موقعیت آیندهٔ افراد نیز به محیط آیندهٔ آن ها وابسته است.»
چشم انداز خود را در آینده مرور کنیم ببینیم در پنج سال آینده قرار است در چه نقطه ای قرار داشته باشیم و آیا روش هایی که تاکنون به کاربرده ایم ما را در پنج سال آینده به نقطهٔ هدف می رساند؟
شما چه خوراکی هایی به ذهنتان می دهید؟
انسان ها را در انتخاب رژیم غذایی و موضع گیری آنها در مورد مواد غذایی می توان حداقل به ده گروه تقسیم کرد:
گروه اول - همه چیز خوارها: اساساً هر چیزی که قابلیت قرار گرفتن در ظرف داشته باشد یا حتی قابلیت جمع شدن در مشت، توسط این افراد خورده می شود.
گروه دوم - هیچ چیز نخورها: اینها در بخش های خاصی از دنیا مستقر هستند و به مسلک های خاصی وابستگی دارند. فکر می کنند شکم خالی و زجر کشیدن و ریاضت می تواند موجب رشد و تعالی شود.
گروه سوم- مدرن خوارها: کافی است به آنها بگویی این دارو یک ماه است که برای رفع افسردگی وارد بازار شده یا این مکمل غذایی همین دیروز اختراع شده. می خورند و لذت می برند.
گروه چهارم- سنتی خوارها: وقتی غذا می خورند برایت توضیح می دهند که این غذا قرنهاست به همین شکل خورده می شود و سنتی ترین و سالم ترین غذای موجود است.
گروه پنجم- غربی خورها / شرقی خورها: اگر بگویی ماکارونی. می گوید میل ندارد. اما اگر بگویی اسپاگتی می گوید: عاشقش هستم. یا اینکه به او می گویم: گولاش یک غذای محلی آلمانی - اتریشی است. چپ چپ نگاه می کند. می گویم: همان آبگوشت خودمان است. به سمت ظرف حمله می کند.
گروه ششم - مخلوط خورها: اصل لذت خوردن برای او این است که به آشپزخانه برود. هر چه در یخچال و کابینت هست بردارد و قاطی کند و یک اسم عجیب هم روی آن بگذارد و بخورد و به خورد تو بدهد!
گروه هفتم - مقلدها: می گویند فلان شخصیت، هر روز صبح با صبحانه اش فلان ماده یا فلان غذا را می خورده. یا چون فلانی پزشک است و این را می خورد، ما هم همان را می خوریم.
گروه هشتم - مادرها: بله. اشتباه نشده! مادرها هم یک گروه تغذیه ای هستند. مادرها به جای بچه ها در مورد غذای آنها تصمیم می گیرند و معتقدند که آنچه می گویند «سلیقه آنها» نیست بلکه «صلاح تو» است.
گروه نهم - گرسنه گراها: خودشان غذاهای خاصی را نمی خورند و اگر تو را هم در حال خوردن آن غذاها ببینند بدون اینکه با تو حرف بزنند، غذا را از پیش چشم تو برمی دارند.
گروه دهم - غذاخورهای خیابانی: در خانه اگر کباب هم بخورد شاکی است. بیرون اما، فلافل را مانند غذای بهشتی، با لذت تناول می کنند و تا روزها پس از آن، در خانه از طعم لذیذ فلافل می گوید که اگر نخورده باشی، فکر می کنی اگر فلافل نخورده بمیری، ناکام مانده ای!