دانلود کتاب هفت روز نحس

معرفی کتاب

" هفت روز نحس " / مجموعه داستان
کتابی است به نویسندگی کاوه میرعباسی که از انتشارات کتابسرای نیک منتشر شده است.
« هفت روز نحس » دربردارنده ی چند داستان بلند به نام های «گریز در خزان»، «هفت روز نحس»، «ن.ن.ن.» و «Alone» است که درون مایه ای پارودیک و به نوعی با ژانر وحشت شوخی می کند.
داستان های کتاب ترسناک و یکی از آن ها رئالیستی است بطوریکه در ادبیات ژانر وحشت نداریم و این اثر جز معدود اثراتی است که در این عرصه انجام گرفته است
می توان گفت هدف نویسنده از این داستان ها شوخی با ادبیات ترسناک است که به خوبی توانسته از عهده آن ها بر آید و مقصود خود را به مخاطب نشان دهد.
نویسنده در حین حفظ قواعد کلی ژانر شوخی با یک سری قواعد مشخصی آن را دستکاری می کند و کلیت آن رعایت می شود
جالب است داستان های کتاب به نوعی به فیلم های مطرح سینمایی ارجاع داده می شوند و این بخاطر رشته تحصیلی نویسنده است که از این عرصه هم بهره برده است. داستان گریز در خزان را می توان وامدار "درخشش" کوبریک و "پرستیژ" نولان دانست. همچنین داستان « ن. ن. ن » برگرفته از فیلم "آن چه در زیر نهفته است" و Alone تاثیر گرفته از فیلمی به نام خودش است.
خواندن کتاب به علاقمندان فیلم و سینما هم توصیه می شود.
در بخشی از داستان هفت روز نحس می خوانیم :
" شاید یک کم دستم کج باشه اما دلم پاکه. هیچ وقت از آدم محتاج چیزی کش نرفته ام. اگه گاهی چیزی را برداشته ام که مال یکی دیگه بوده، یا صاحابش لازم نداشته یا انقدر داشته که چیزی ازش کم نمی آمده. راستش اگه وضعم خوب بود محال بود بروم سراغ مال حروم، اما تف به این احتیاج که باعث می شه آدم قدم کج برداره و بره به راهی که خوش نداره و کاری بکنه که دل چرکین بشه. من همیشه به فکر تمیزی دلم هستم، یعنی از روزی که خاطر خواه ملیحه شدم خیلی حواسم رفته پی دلم. خب کسی که آدم دوستش داره یعنی عاشقشه جایش توی دل آدمه دیگه، یعنی درسته فکرش شب و روز توی کله آدمه اما علاقه ای که آدم بهش داره توی دل آدمه.
خلاصه به خودم گفتم: «کمال، یادت باشه از حالا به بعد دلت جای ملیحه است و باید همیشه پاک نگه اش داری.» راستش قبلش هم کاری نکرده بودم که بشه گفت دلم ناپاک شده اما خب از اون موقع دیگه بیشتر هوای دلم را دارم. همه اینارو گفتم که بدونید اگه اون شب اون انگشتر را برداشتم، کارم بی حساب نبود مثه بعضی دزدای بی وجدان که پول بچه یتیم هم راحت از گلوشون پایین می ره. مبادا یک وقت خیال کنید شغلم دزدیه. اصلاً این طور نیست. فقط گاهی وقتا به مال و اموال مردم ناخنک می زنم تا کارم راه بیفته. اون هم فقط موقعی که بدونم به جایی برنمی خوره. حالا از اون شب واسه تون بگم که هرچی مصیبت بعدش سرمون اومد از همون شب بود.
کاش قلم پایم می شکست و نصفه شب گذشته از خونه بیرون نمی اومدم. کاش وقتی بی خواب شدم یکی از اون قرص های خواب خاله ربابه را می خوردم و کپه مرگم را می ذاشتم و نمی رفتم خیابون. اما خب وقتی قرار باشه بلایی سر آدم بیاد همه چیز با هم دست به یکی می کنن تا اون بلا پیش بیاد، یعنی تا جایی که من فهمیده ام رسم تقدیر دنیا و زندگی اینه و نمی شه کاریش کرد."