کتاب بلور شکسته تقدیر

"بلور شکسته تقدیر"
کتاب حاضر اثری از طیبه دلجو می باشد که توسط انتشارات هنر پارینه منتشر شده است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
" حبیبه این بار معطل نکرد. دست برد و ناغافل گوش صالح را به انگشتانش گرفت. صالح نوک پنجه ، درحالی که سرش یک وری کرده بود تا ازکشیده شدن گوشش جلوگیری کند با درد گفت:"خوب خوب ولم کن. دردم گرفت. بیا آن هم دختر ورپریده ات. دارد با دوست جانش می آید. ببین چه سرخوشند. انگار نه انگار که دیگر از وقت بازی اش گذشته . حبیبه دستانش را شل کرد. تا برگردد ونگاه کند دلش می خواست می توانست یک کتک حسابی به خاتون بزند. تمام عمرش این همه حرص نخورده بود. همین که سرش را برگرداند صالح خود را از دستان مادرش نجات داد وبا خنده ازآن جا دورشد. حبیبه رو دست خورده بود . این دفعه هم صالح گولش زده بود. دندون غروچه ای رفت وبا تهدید انگشت اشاره اش را بالا گرفت وگفت:"بالاخره چی. برمی گردی خونه ؟" خاتون با لطیفه وبقیه دخترهای روستا که در نزدیک خانه شان همسایه بودند بازی لی لی می کردند. که برادرکوچیکه لطیفه دوان دوان خودش را به آن ها رساند. لطیفه دست نوازشی بر سرمراد کشید وگفت:"چی شده چرا این همه عجله دری؟ مراد نفس تازه کرد وگفت:"خاتون مادرت پی ات می گردد. خونه تون مهمون آمده. فکر می کنم برای بردن تو آمده باشند.؟" سنگی که زیرپای خاتون بود روی خط افتاد.ساجده دختر همسایه که نگاهش به بازی خاتون بود تا مبادا خاتون بسوزد ونخواهد بگوید ،بلافاصله با خوشحالی گفت:"آخ جونم. خاتون سوختی. برو کنار نوبت منه.!" برگشت که سمت خانه اش برود که لطیفه دستش را کشید وگفت:" بدون خداحافظی. !"
_:"بازهم می بینمت." لطیفه بغلش کرد.:"مبارکت باشه. خانه شوهرت رفتی میام ومی بینمت. بازهم مثل این روزها باهم دوستیم. مگه نه." خاتون سری تکان داد.:"البته. چرا که نه." دوان دوان رفت تا به خانه برسد. روی پله ها چند جفت کفش دید. از همان کفش هایی که وقتی برای فروش جنسشان به شهرمی رفتند ساعتها پشت ویترین مغازه ها چشم می دوخت وآرزو می کرد که پدرش حداقل آن روز برایش کفش بخرد. نگاهی به گالش های خودش انداخت واز روی حسرت آهی کشید."