کتاب سرود کریسمس

"سرود کریسمس"
کتاب حاضر با عنوان اصلی (A Christmas Carol) اثری از چارلز دیکنز (Charles Dickens) می باشد که با ترجمه ای از گروه سبکتو توسط انتشارات سبکتو منتشر شده است.
چارلز دیکنز، برجسته ترین نویسنده عصر ویکتوریایی و تاثیرگذارترین نویسنده بعد از شکسپیر است. در تمام رمان های او می توان تلفیقی از خیال پردازی و واقعیت های اجتماعی را مشاهده کرد. داستان های چارلز دیکنز معمولا شما را در بخشی از داستان با اتفاقات ناگهانی شگفت زده می کنند و در پایان نیز حقیقتی را به شما نمایش می دهد که آن را کاملا درک می کنید. در تمام داستان های دیکنز می توانید تقابل شخصیت های سفید را با افراد سیاه و بدذات ببینید. از برترین آثار دیکنز می توان به رمان های داستان دو شهر، سرود کریسمس و الیور توئیست اشاره کرد.
کتاب سرود کریسمس برای اولین مرتبه در سال ۱۸۴۳ و دقیقا در زمان کریسمس منتشر شد و تا کنون از پرفروشترین کتاب های حوزه داستان در سراسر جهان است. سرود کریسمس روایت پیرمردی خسیس و سنگدل به نام اسکروچ است که بسیار ثروتمند است اما بداخلاقی اش باعث شده تا همه از او فراری باشند. در واقع اخلاق اسکروچ دلیل تنهایی اوست. اسکروچ دقیقا در شب کریسمس روح شریکش را می بیند و این موضوع باعث می شود تا اتفاق های عجیبی را تجربه می کند. ریتم فوق العاده جذاب این داستان باعث شده تا چندین فیلم و انیمیشن با اقتباس از آن تولید شود

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
" اسکروج که از خواب پرید هوا حسابی تاریک بود. ساعت بزرگ میدان شهر دوازده بار نواخت. اسکروج جا خورد؛ به بستر که می رفت ساعت از دوی نیمه شب گذشته بود! گمان کرد که ایراد از ساعت شهر است، اما ساعت مچی اش هم دوازده را نشان می داد!  پیرمرد با خودش گفت: نکند یک روز تمام را در خواب گذرانده ام؟! شاید هم نیمه ی روز باشد، نه نیمه ی شب! نکند سر خورشید بلایی آمده باشد؟!
لخ لخ کنان به سمت پنجره رفت و نگاهی به بیرون انداخت: در خیابان مه آلود و تیره هیچ کس به چشم نمی خورد. اسکروج به تخت خواب برگشت، اما خواب به چشمش نیامد. شبح مارلی را به روشنی به خاطر داشت. آیا خواب دیده بود؟ شبح مارلی واضح تر از آن بود که به خواب و خیال تعلق داشته باشد.
بی خواب روی تختش دراز کشیده بود که زنگ ساعت باز به گوشش خورد: یک ربع به یک. ناگهان صحبت های مارلی را به خاطر آورد؛ قرار بود رأس ساعت یک بعد از نیمه شب یک روح به ملاقاتش بیاید. یک ربع بعدی به کندی گذشت. همین که زنگ ساعت یک به گوشش رسید با آسایش خاطر از جا برخواست، اما پیش از آن که طنین زنگ به کلی خاموش شود، اتاق اسکروج پر از نور شد و هیبت روح وار ملاقت کننده مقابلش نقش بست."