دانلود کتاب گورخانه ای برای بوریس داویدویچ

معرفی کتاب

 " گورخانه ای برای بوریس داویدُویچ "
کتاب پیش رو با عنوان ( a tomb for Boris Davidovich ) اثر دانیلو کیش ( Danilo Kis ) به ترجمه ی ابتهاج نوایی از انتشارات ننشر نیکا منتشر شده است.
پرآوازه ترین کتاب دانیلو کیش یعنی گورخانه ای برای بوریس داویدُویچ را در دست دارید که به بیشتر زبان های دنیا برگردانده شده است و برخی از مشهورترین نویسندگان جهانی مانند میلان کوندرا، یوسیف برودسکی، جورج کانرد، پِتِر اِستِرخازی و ویلیام وُلمَن در باره ی آن نوشته اند. این کتاب باعث یکی از بزرگترین مجادلات در ادبیات معاصر صرب شد و به همین سبب نویسنده ی آن را وادارکرد تا کتاب مهم دیگری به نام درس کالبدشناسی درباره ی آن بنویسد.
این مجموعه داستان دارای زیرنامِ ویژه ای است: «هفت گفتار از یک سرگذشت مشترک» زیرا دانیلو کیش با نگاهی نو به موضوعی می نگرد که به او نزدیک است یعنی موضوع  قربانیان نیروهای فشار کورکورانه. هر هفت داستان به سبک ادبی مستندنویسی نوشته شده اند و هفت زندگینامه را همراه با مستنداتی (راستین و دروغین) از قبیل مدارک نوشتاری، روایت ها، شهادت ها، عکس ها، دفترهای خاطرات، گاه نگارها، صورت جلسه ها، مدارک بازجویی، نقل قول ها و کتاب ها و نویسنده های مرجع به خواننده ارائه می دهند ولی همین مستندات دراین هفت داستان، خود را به شکل داستانِ خیالیِ یک واقعیتِ مشخص نشان می دهند. داستان های مجموعه، به مهندسی انقلابیون، پلیس ها، اراذل، شاعرها، مرتدها، خائن ها، اُسرا، تروتسکیست ها، پزشک ها، مدیرها، نگهبان ها، کارمندان و بازجوهایی اشاره دارد که با تاریخ یکسانی به هم پیوند خورده اند یعنی تاریخ شرارت.
داستان های کتاب گورخانه ای برای بوریس داویدُویچ از سویی درگستره ای از برخورد واقعیت ها و خیالات نوشته شده اند و از سویی دیگر پیامد آمیزه ای از واقعیات بی رحم تاریخی و نوعی از داستان سرایی هستند که زنده شدن واقعه را به خیالبافی خواننده واگذار می کند.
هفت داستان این کتاب سرگذشت قربانیان اردوگاه های کار اجباری در شوروی سابق را شرح می دهند و داستان بزرگ تری را پدید می آورند که به تجربه ی تلخ زندگی تحت عقاید تمامیت خواهانه در نیمه ی دوم سده ی بیست اشاره دارد. قهرمانان این کتاب کسانی اند که حکومت تمامیت خواه آنها را سر به نیست کرده است و سرگذشت شان به رشته ای از رویدادهای تاریخی مبدل شده که در بوران زندگی گم شده اند.
براین اساس گورخانه ای برای بوریس داویدُویچ رمان تاریخی هم هست؛ زیرا نویسنده برای ساختن داستان ها از رویدادهای تاریخیِ جنگها و انقلاب های اروپا در دهه های سی، چهل و پنجاهِ سده ی بیستم میلادی استفاده می کند البته جز داستان سگها و کتاب ها که به سال 1330 میلادی و پس از آن مربوط است. اما، دانیلو کیش با ظرافت ویژه ای حتا همین داستان را نیز به دوران معاصر ربط داده است و برای کسانی که این ارتباط را نمی بینند در کتاب درس کالبدشناسی می گوید: اگر درست ششصد سال به سال 1330 اضافه کنیم شباهت های روشنی پدیدار می شوند. مثلاً ژان گیی که به «مرد آهنی» معروف است به آسانی می تواند به «مرد پولادی» تبدیل شود یعنی استالین. (استال به زبان روسی یعنی پولاد و استالینی یعنی پولادی. توضیح مترجم).
کشف دیگر تشابهات اسمی، زمانی، محتوایی، تاریخی و ... به خواننده واگذار می شود.
در یکی از داستان های این کتاب می خوانیم:
"یونانی های قدیم رسم شایسته ای داشتند: برای کسانی که در آتش سوخته اند، برای کسانی که دهانه ی آتشفشان آنها را بلعیده است، برای کسانی که گدازه های آتشفشانی روی آنها را پوشانده است، برای کسانی که حیوانات درنده آنها را تکه تکه کرده اند یا طعمه ی کوسه های گرسنه شده اند، برای کسانی که لاشخورها در بیابان ها آنها را تکه تکه کرده اند، در موطن شان کِنُتافه یا قبرهای خالی درست می کردند زیرا معتقد بودند بدن از آتش، آب یا خاک درست شده است ولی روح، هم آغاز است و هم فرجام، بنابراین بایستی برای روح یادبود بنا کرد.
گورخانه ای برای بوریس داویدُویچ، کِنُتافه ای مدرن را برای قربانیان استالینیسم و دیگر ساختارهای تمامیت خواه به نمایش می گذارد. این کتاب، گورگاهی برای خاطره، جسم، آب، آتش، خاک، روح، آغاز و فرجام همه ی کسانی است که تاریخ نتوانسته است ازآنها حفاظت کند."