کتاب چوپانی

"چوپانی"
کتاب حاضر با عنوان اصلی (Pastoral) اثری از آندره الکسیس (Andre Alexis) می باشد با ترجمه ای از نجمه برومندی، توسط انتشارات هنر پارینه منتشر شده است.
قرار بود یک خوشامدگویی رسمی دریکشنبه‌ی آینده انجام شود. اما کسانی که در دومین روزحضور پدر پننت به خانه‌ی کشیش آمده بودند،همان‌هایی بودند که می‌‌خواستند هر چه سریعتر اورا ملاقات کنند.اینجا مردی بود که می‌خواستند بدترین چیزها را در حضورش اعتراف کنند.برایشان مهم بود که نظرش را جویا شوند. مثلا خانم یانگ، وقتی که او را درحال خوردن تکه‌ای از پای ماکارونی‌اش دیده بود آهسته از او دربارهی زنا سوال کرد. آندره‌الکسیس با کتاب چوپانی،حس پویایی و ادراکی‌جدید به یک ژانر قدیمی‌میبخشد. پدر کریستوفر پننت در اولین تجربه‌ی خود به عنوان کشیش، به کلیسای بارو  در یک شهرک خلوت‌و‌ساکت فرستاده می‌شود که تعداد گوسفندان آن از تعداد مردم شهر بیشتر است.شهری روستایی مآب که شلوغترین زمان آن وقت تجمع دوره گردها در روز بارو است.اما مسائل به طور کلی برای لیز دنی که نامزدش بین انتخاب او و معشوقه‌اش - جین - مردد است، چندان شاعرانه نیست. برای خود پدر پننت هم که ایمانش به شدت با معجزاتی که می‌بیند، متزلزل شده است ، همینطور. شهرداری که روی آب راه می‌رود، شاپرک‌های هوشمند، و یک گوسفند سخنگو، معجزاتی ست که او مشاهده می‌کند.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
" این دعا چیزی نبود که او می‌خواست. روزی از راه می‌رسید که به بخشیدن و از نو ساختن احساس نیازکند اما نه الان. نه تا وقتی که یک چیزهایی را با خودش‌حل نکرده بود. پدر پننت درطول ماه اول اقامتش در بارو با راهنمایی و گاهی همرایی لوتر، قدم در کشف زمین‌ها و جنگلهای اطراف بارو گذاشت: زمینهای باز، مزارع متروکه و دشتهای بایر. تمام این گشت وگذارها و بازدید ها اورا با جهانی‌جدید آشنا کرد: موشهای خرطوم دار، موشهای ‌قهوه‌ای ،گلهای استبرق، پروانه‌های ‌سلطنتی،‌ خرمگسهای ‌رنگارنگ، مگسهای جنگلی، مگسهای سیاه، مگسهای اژدها. او هرچه را می دید با جزئیات و ذکر مکان و زمان یادداشت می کرد و نقاشی گیاهان و جانوران را عینا و به زیبایی به تصویر می‌کشید و ضمیمه می‌کرد. این گشت وگذارها شادی وصف ناپذیری به او می‌بخشید و این احساس را به او القا می کرد که در خلال این گردش ها دارد به تدریج با این سرزمین و مردمی که در آن زندگی می کنند، آشنا می شود. در تمام این ماجراها، لوتر یک همراه فوق العاده بود. او برای خودش یک طبیعت شناس بود که گونه‌ها را بخوبی می‌شناخت و عملکردش در تشخیص درختان و پرنده‌ها بینقص بود. بطور مثال او می‌توانست پرنده‌ها را از روی صدا و  آواز آنها تشخیص دهد.و برای پدرپننت همراهی با اوخوشایند بودحتی‌اگر این همراهی فقط باعث میشد که او نسبت به جهان اطراف و صداهای آن باخبر شود. به علاوه، هوای ماههای آوریل و می خیلی دلچسب و خواستنی بود: روزهای آفتابی، بارانهای پراکنده و سبک، شبهای خنک و آفتاب گرمتر. گیاهان در این ماهها بیشتر تغذیه و تقویت می شدند و گردش درآن صبحهای شبنم اندود برای دیدن سرزندگی‌گیاهان، گلها وشبدرها درمیان فضولات گوسفندان، ردپای آهوان کوهی، گرگ‌های صحرایی و در جایی ردپای تازه‌ای از خرس، بسیار مطبوع و خوشایند بود."